Najrzadziej spotykanym rozwiązaniem napędu jednostek pływających są pędniki oscylacyjne (oscillating propulsion, oscillating propeller, vibrating propeller lub fin propulsion). Są to pędniki, w których ruch elementu roboczego – płetwy lub skrzydła – jest inny niż obrotowy, a więc prostolinijny, wahliwy lub złożony z połączenia obu tych ruchów. Ruchy te mogą być wykonywane w płaszczyźnie pionowej albo poziomej.
Pędniki oscylacyjne są praktycznie rozwiązaniami prototypowymi. Na przeszkodzie ich rozwojowi na większą skalę stoją nie tylko problemy materiałowe i konstrukcyjne, ale także bariera psychologiczna, którą tworzy przywiązanie do tradycji oraz obawa przed zbyt dużym ryzykiem finansowym związanym z konstrukcjami niesprawdzonymi w codziennej eksploatacji. Pędniki te zamykają cykl artykułów o różnych konstrukcjach pędników jachtowych i okrętowych, zamieszczonych na łamach „Jachtingu Motorowego” („Śruby napędowe”, 1/2009; „Jacht wirnikowy”, 8/2009; „Śruby częściowo zanurzone”, 8/2010; „Pędniki Hotchkissa i ich następcy”, 1/2011; „Koła łopatkowe”, 5/2011; „Pędniki cykloidalne”, 3/2013; „Pędniki strumieniowe”, 9/2014; „Pędniki gąsienicowe”, 7/2015). Mimo niewielkiego zastosowania pędników oscylacyjnych należy o nich wspomnieć, choćby z kronikarskiego punktu widzenia.
Więcej na ten temat można przeczytać w Jachtingu Motorowym 2/2016. Dostęp do numery tu taj w cenie14.40 PLN.
Fot. Hobie Cat, Nautic Expo, Inventist.com, Ofoil.com, Humanpowerboats.com, phys.org, Bogusław Gitowski