Dodane dnia 15 luty 2016 r.
W czterosuwowych silnikach spalinowych spotyka się układy smarowania z mokrą i suchą miską olejowa. Pierwszy układ jest standardowym rozwiązaniem polegającym na tym, że zbiornikiem oleju jest typowa miska olejowa. Olej potrzebny do smarowania elementów silnika transportowany jest przez pompę tłoczącą do głównego kanału olejowego nazywanego magistralą olejową. Stamtąd rozprowadzany jest pod ciśnieniem do łożysk wału korbowego, rozrządu i innych współpracujących ze sobą części. Po drodze przepływa on przez filtr oleju, zawory przelewowe, a czasami przez chłodnicę oleju. W misce mieści się zwykle od 3 do 7 l oleju, oczywiście w większych silnikach więcej.
Zupełnie odmiennym układem w silnikach pracujących przy znacznych przechyłach jest układ z tzw. suchą miską olejową. Olej smarujący magazynowany jest nie w misce olejowej, a w specjalnym zbiorniku umieszczonym z boku silnika. Zbiornik oleju zazwyczaj jest wąski i wysoki. Ma dużą pojemność i mieści się w nim zwykle więcej niż 10 litrów oleju. Miska olejowa nazywana jest ''suchą'' gdyż nie spełnia roli zbiornika oleju. Może być zatem mniejsza od „mokrej” miski olejowej. W układzie tym stosuje się co najmniej dwie pompy: jedna zasilana ze zbiornika, rozprowadza olej do przewodu głównego (magistrali olejowej) i wszystkich miejsc smarowych, druga, o większym (ok. 50% ) wydatku, ma za zadanie osuszać miskę z gromadzącego się w niej oleju i odprowadzać go do zbiornika. Pierwszą z pomp nazywa się tłoczącą, a drugą osuszającą. Jeśli silnik jest duży, przewidywane zaś przechyły znaczne, liczba pomp zwiększa się do dwóch, a nawet czterech. Z tego powodu i wobec trudności doprowadzenia do nich napędu, wykorzystuje się pompy dwu-a nawet trzysekcyjne.